Star Wars RPG - sesja

Bolek

Faraal rozejrzał się. Był jednak zbyt zdezorientowany. Kątem oka zauważył w końcu blater zabitego policjanta. Szybko przywołał go mocą, jednak utrudnienia związane z obrażeniami i odległość wpłynęła na jego osąd. Blater był zbyt daleko. Policjant widząc co się dzieje, wystrzelił nim pistolet dotarł do rąk Faraala.
(19>13)
Jedi oberwał (-10 HP, -5 Do testów) w rękę, którą chciał przyciągnąć broń. Ta rozpędzona minęła padawana i wylądowała po jego lewej stronie, kilka metrów dalej. Policjant był gotów zabić Faraala. Ten wiedział jednak, że najprawdopodobniej nie będzie w stanie pokonać przeciwnika. Moc nie była po jego stronie. Był zbyt rozkojarzony by z niej skorzystać. Wiedział, że jeszcze dwa potężniejsze ataki i zemdleje z bólu. Nie zostało mu wiele możliwości.

Small Rebel

Dobrze, poddaję się- powiedział Faraal. Miał nadzieję, że jeszcze uda mu się z tego wyjść cało, chodź wiedział, że ta rozróba nie wpłynie za dobrze na wyrok...

Bolek

Policjant ostrożnie zbliżył się do rannego z bronią w ręce, wciąż celując w padawana. Niebieskie światło koguta policyjnego oślepiało Twi'leka. Co widział jednak wyraźnie to, że oficer wzywa przez komunikator wsparcie.
- Tu OC-886 wzywam posiłki. Więzień Faraal Ven wyskoczył z... furgonetki... - policjant potrząsł głową i kontynuował - Zabił mojego partnera i rozbił radiowóz. Wezwijcie konwój, że stracili więźnia. - nagle przerwał i przyłożył komunikator bliżej ucha. - Co? Powtórzcie! Jaki rozkaz?! Sam senator? - spojrzał na leżącego Faraala i rozszerzył oczy. - Tak jest. Poradzę sobie. Jest ranny. Wezwijcie wsparcie.
Faraal wyczuł, że informacje jakie usłyszał oficer nie będą dla niego najlepsze. Policjant szykował się do egzekucji! Twi'lek miał ostatnią szansę by cokolwiek zrobić, albo straci życie i nigdy nie dowie się co zmusiło policję do aresztowania padawana.

Small Rebel

"Nie ma śmierci- jest Moc"
Faraal skupił się, i odturlał się, krzycząc: "NIE!!!" i wyobrażając sobie z całej siły policjanta, który leeeeci daleko stąd... Miał nadzieję, że zrobi coś takiego. Jeśli nie, to krzyczy "ZA COOO?!"

Bolek

Faraal zbyt późno przypomniał sobie, że nigdy nie nauczył się tak ważnej umiejętności jak rzucanie dużymi przedmiotami, a w tym ludźmi. Dlatego też jego przewrót był zupełnie niepotrzebny.
- Ja tylko wykonuję rozkazy. - odpowiedział policjant i wypalił, kończąc żywot Twi'leka. Niezyt długi, jednak bogaty w przygody, doświadczenia i cierpienie. Ciało Twi'leka jeszcze przez godzinę leżało na asfalcie, nim spisano wszelkie protokoły. Oficjalnie Faraal był aresztowany pod zarzutem wspierania terroryzmu. Były słabe dowody. Najpewniej spreparowane. Jedi oficjalnie był transportowany, gdy nagle mu odbiło i zechciał uciec. Nie było to dalekie od prawdy. Zabił kilku funkcjonariuszy, po czym ostatni z nich oddał śmiertelny strzał, broniąc się przed niebezpiecznym i wyszkolonym Jedi. Jego nazwisko z biegiem lat umknęło każdemu oficerowi CorSecu, jendak legenda o bezimiennym zabójcy Jedi ciągnęło się przez wiele następnych stuleci.

Korzystamy z punkcika?

Small Rebel

Na pewno

Bolek

Gdy Faraal się obudził czuł przyjemne ciepło ogniska. Przypomniał sobie chwile spędzone ze swoim mistrzem na Dantooine, gdzie czasem nocami rozpalali takie paleniska, kontemplując moc. Czuł jednak odrobinę chłodu. Było o wiele zimniej niż na polach Dantooine.
Kiedy otworzył oczy, stwierdził że patrzy w nocne niebo na piętrzące się ku niebu wieżowce stolicy Corelli Coronetu. Zaczynał padać deszcz ze śniegiem, przez co oień który go ogrzewał zaczął syczeć.
Wtedy dopiero zdał sobie sprawę z tego, że nie leży przy ognisku, a przy rozbitym śmigaczu. Resztki koguta policyjnego sugerowały, że jest to radiowóz.
Twi'lek spróbował się podnieść, jednak padł na ziemię z bólu. Zdał sobie sprawę z tego, że jest poważnie ranny. Niezwłocznie potrzebował pomocy medycznej.
Odległy dźwięk syren policyjnych sugerował młodemu Jedi, że powinien uciekać. Szybko rozejrzał się. Policjant który wcześniej kazał mu się poddać lezał teraz martwy. Faraal nie był pewien kto go zabił. Możliwe nawet, że obrażenia których doznał w wypadku doprowadziły do jego śmierci.

Small Rebel

Twi'lek szybko ocenił sytuację, patrząc na swoje rany (jak ciężkie są), ekwipunek i rzeczy dookoła, które mogą się przydać oraz na otoczenie (chcąc wybrać drogę ewentualnej ucieczki) i radiowóz- jak daleko się znajduje.

Bolek

Jak już wcześniej stwierdził Faraal potrzebował natychmiastowej pomocy. Był ciężko ranny. W końcu toczył się po asfalcie. Co do ekwipunku miał dostęp jedynie do mundur Corelliańskiego policjanta, jego blastera i komunikator nastawiony na częstotliwość służb CorSecu.
Dźwięki pościgu szybko się zbliżały. Twi'lek miał mało czasu by obmyśleć szczegółowy plan ucieczki.
Miał kilka wyjść. Był środek nocy, a z nieba padał rzęsisty deszcz ze śniegiem. Wkrótce Faraal był cały mokry od lodowatej wody. Przed i za nim rozciągała się szeroka ulica centrum miasta. Dobrze oświetlona prowadziła z kosmoportu w stronę komisariatu. Oczywiście w międzyczasie znajdowały się skrzyżowania, prowadzace gdzie indziej. Nad nim ciągnęły się szyny kolejki którą podróżowali do swojego hotelu pierwszego dnia pobytu na Corellii. Co ważne jednak Faraal miał wiele możliwości ucieczki w wąskich uliczkach między wieżowcami i drapaczami chmur. Były to typowe dla wielkich miast alejki, gdzie wiele z nich stanowiło ślepe zaułki.

Aranea

Faraal ułożył denata tak, zeby wyglądał jakby mówił przez komunikator, po czym sam sięgnął po komunikator i nadał wiadomość:
- Poszukiwany twi'lek uciekał na północ od rozbitego śmigacza CorSecu. Biegł między wieżowcami, w strone śmigaczy.
Następnie schował sie w koszu na śmieci i czekał.

Bolek

Po kilku minutach w stronę kraksy wrócił radiowóz i więźniarka z którego wcześniej wyskoczył Twi'lek. Mniejszy śmigacz skręcił w lewo wjeżdżając w alejkę którą zaczął zmierzać na północ. Komisariat znajdował się na zachodzie, a kosmoport na wschodzie. Jednak więźniarka zatrzymała się kilka metrów od rozbitego radiowozu. Z opuszczonej szyby wyjrzała głowa kierowcy, który zawołał przekrzykując deszcz.
- Nic ci nie jest?! Wezwać pogotowie?!
Faraal przez uchyloną odrobinę klapę śmietnika widział jak pojazd się zatrzymywał. Wszystko wskazywało na to, że w "suce" siedział jedynie kierowca. Twi'lek czuł, że śmierdzące corelliańskie odpadki nie są idealną maścią na jego rany. Podarte szaty mogły posłużyć za opatrunek, ale Jedi musiał znaleźć jakiekolwiek schronienie. Śmietnik się do tego nie nadawał. Zwłaszcza w strefie w której miały zacząć się zaraz intensywne poszukiwania uciekiniera.

Jeśli nic nie robisz to tak napisz.

Aranea

Faraal ostrożnie i cicho wyszedł z kubła na śmieci i zaczął czołgać się w stronę południa. Miał jedynie nadzieję, że prędzej znajdzie jakieś schronienie i możliwość wyleczenia niż śmierć.

Bolek

Faraal cudem uniknął wzroku kierowcy i czmychnął z miejsca kraksy. Zaczął zmierzać na południe w strugach deszczu. Ulice były puste. Za jakieś dwie godziny miało wzejść słońce.
Twi'lek biegnąc, a właściwie szybko kulejąc na południe mijał wiele budynków. Niemal każdy miał schody pożarowe prowadzące przez każde piętro na szczyty wieżowców.
Za jego plecami śmignęła kolejka miasta Coronet, zapewne przewożąca pierwszych robotników do ich miejsc pracy.
Faraal musiał określić jakiego schronienia szuka. Wkrótce policja zda sobie sprawę z tego, że została oszukana i zacznie dalsze poszukwania. Czas nagli.

Aranea

Faraal przede wszystkim potrzebował opieki medycznej, ale tak, żeby służby publiczne o tym nie wiedziały. Spróbował więc przypomnieć sobie, czy zna jakiegoś medyka, kto mieszkałby niedaleko.

Bolek

Jedyne co przychodziło Faraalowi do głowy to szpital Coronetu imienia Sirdony Diatha, który mijali pierwszego dnia, gdy wszyscy zmierzali do hotelu do którego przygarnął ich senator Zasar.
Szpital był z pewnością obserwowany przez policję, jednak umiejętności Jedi mogły się przydać Twi'lekowi by uniknąć schwytania. By dotrzeć do szpitala wystarczyło udać się wzdłuż kolejki miejskiej, bądź też zwyczajnie wsiąść w jeden z pociągów i udać się nim na miejsce, licząc na dyskrecję dzięki podartym ubraniom i brudnej twarzy charakterystycznej dla wielu bezdomnych galaktyki.
Wcześniej jednak powinien coś zrobić z ranami i oparzeniami. Potrzebował przynajmniej minimalnej opieki, jaką sam mógł sobie zapewnić prowizorycznymi opatrunkami. W wielu domach zapewne też znajdowała się apteczka zawierająca maści przeciw poparzeniom czy bandaże i wodę utlenioną.